Diversen
- Blog ‹ 10 tips voor klitvrij 2013
10 tips voor klitvrij 2013
Het jaar is weer voorbij, het seizoen nog steeds nat en koud en de kans is groot dat je je Doodle of Waterhond niet kaal hebt laten scheren om de winter door te kunnen komen.
Met andere woorden je hebt op de een of andere manier ongetwijfeld met klitvorming te maken. Dat hoort er nu eenmaal bij als je een Doodle of Waterhond hebt. Ook als het geen nat en druilerig weer is, zorgen deze heerlijke lieverds er wel voor dat ze nat zijn.
Daar kun je over wanhopen, je kunt je hond stelselmatig kort laten scheren, maar je kunt ook met de juiste tips en trucs die klitten de oorlog verklaren.
Ga je samen met mij de strijd aan? Want met de juiste tools en tips kunnen we de oorlog tegen klitten winnen!
Enkele feiten over klitten.
1. Klitten ontstaan op plekken die nat worden: nat haar plakt op elkaar en vormt na het opdrogen een streng die zich samenvoegt met andere strengen en tot vilt ontwikkelt als er niets mee gedaan wordt.
2. Klitten ontstaan op plekken waar wrijving is: haar dat platgedrukt wordt door een halsband, tuigje of omdat je hond er op ligt, drukt zich tegen andere haren aan, zodat er een plakkaat ontstaat. Wordt hier niets mee gedaan dan ontwikkelen deze plakkaten zich tot vilt.
3. Dikke vachten klitten eerder dan dunne vachten en aangezien veel honden na het castreren of steriliseren een extra dikke ondervacht krijgen, zijn deze des te moeilijker klitvrij te houden.
4. Rassen die zogenaamd niet verharen, zijn klitgevoeliger dan verharende rassen, omdat de ondervacht die loslaat zich door de dekvacht heen weeft
5. Klitten die gewassen worden zullen zich door de wrijving en het ontvetten van de vacht ontwikkelen tot viltplekken.
6. Viltplekken zitten altijd dicht op de huid: hoewel klitten nog weleens aan de oppervlakte kunnen beginnen, bijv. door gespleten haarpunten, of takjes in de vacht zullen deze zich, als ze niet verwijderd worden, in elkaar draaien tot een bosje haar op de huid. Worden deze haarbosjes verwaarloost, dan zullen ze zich uitbreiden en als ware een ondoordringbaar harnas vormen om het hele lichaam en gewrichten van de hond, zodat deze steeds meer beperkt wordt in zijn bewegingsmogelijkheden en er geen zuurstof meer bij de huid kan komen.
Als je dit weet, begrijp je ook wat je tegen klitvorming kunt doen.